من سیداسماعیل بنی‌حسینی اهل شهرستان قائم‌شهر هستم. درست 6 روز پس از آغاز جنگ با گروهی 72 نفره عازم منطقه شدیم و در خدمت شهید بزرگوار چمران در عملیات سوسنگرد شركت كردیم. آن وقت‌ها دانشجو بودم. پس از تعطیل شدن دانشگاه‌ها وارد حوزه‌ی علمیه‌ی قم شدم. درست بعد از عملیات حصر آبادان در فتح‌المبین و بیت‌المقدس شركت كردم و پس از آن به تیپ كربلا كه تازه از بچه‌های استان مازندران تشكیل شده بود، رفتم و اولین بار كه با تیپ 25 به منطقه رفتیم، با گردان حمزه سیدالشهدا بود كه من جانشین فرمانده‌ی گردان و بعد فرمانده‌ی گروهان شدم.
در عملیات والفجر 1 بر اثر اصابت تیر دوشكا به ناحیه‌ی كمر، زخمی شدم و مدت‌ها بر روی ویلچر بودم. با همین وضع به تحصیل خودم ادامه دادم. پس از والفجر 1 دیگر توان شركت مستقیم در جنگ را نداشتم لذا وارد بعد فرهنگی شدم و از آن زمان جانشین اعزام مبلغ در قرارگاه خاتم‌الانبیاء شدم.
در ادامه‌ی عملیات والفجر 8 در شب نوزدهم ماه مبارك رمضان – سال 1365 در یكی از سنگرها 5 نفر از روحانیون بزرگوار به شهادت رسیدند و صبح آن روز من برای انتقال كار روحانیون به فاو رفتم و آن‌جا بود كه دچار مصدومیت شیمیایی با گاز خردل شدم.
پس از جنگ كارم را با تدریس در دانشگاه آغاز كردم. در دانشكده‌ی حقوق دانشگاه آزاد مركز مشغول تدریس مبانی حقوق و كیفری فقه شدم. تا این كه از اواخر سال 1380 به دلیل تشدید عارضه‌ی شیمیایی كاملاً وضعیت حنجره و ریه‌ی من از بین رفته و تاكنون سه بار برای معالجه به كشور آلمان اعزام شده‌ام.
ظرف دو سال گذشته 16 بار بی‌هوش شدم و ریه‌ام را شستشو دادند. سه سال قبل ما 4 نفر بودیم كه به كشور آلمان اعزام شدیم. اما الآن فقط من مانده‌ام. سیدجلال سعادت، احمد فرجی، نادعلی هاشمی همگی شهید شدند.

 منبع: ماهنامه سبزسرخ  

-------------------------------------------------------------------------
اشتراک فید سبز سرخ در گوگل ریدر:
http://SabzeSorkh.ir/rss
نسخه کم حجم موبایلی: http://SabzeSorkh.ir/M

امروز اگر سرخ بیفتیم به خاک
فردا به زمانه سبزتر می روییم